Bonding Diş Tedavisi Nedir?

Bonding diş tedavisi, dişlerin görünümünü iyileştirmek için diş renginde kompozit reçine malzemenin kullanıldığı kozmetik bir diş tedavisidir. Bu yöntem, diş yüzeyine uygulanan reçine malzemesinin şekillendirilip parlatılmasıyla gerçekleştirilir ve doğal diş görünümüne uyumlu hale getirilir.

Bonding Diş Nasıl Uygulanır?

Bonding diş tedavisi, diş renginde kompozit reçine kullanılarak yapılır. Öncelikle diş yüzeyi temizlenir ve hafifçe pürüzlendirilir. Daha sonra, dişin yüzeyine bağlayıcı bir sıvı uygulanır. Kompozit reçine malzemesi dişe yerleştirilir ve istenen şekil verilir. Ultraviyole ışık kullanılarak malzeme sertleştirilir ve dişle bütünleşir. Son olarak, reçine malzemesi parlatılır ve dişin doğal görünümü sağlanır.

Bonding Diş Avantajları Nelerdir?

Bonding tedavisinin pek çok avantajı bulunmaktadır:

• Hızlı ve Etkili: Tedavi genellikle tek bir diş hekimi ziyaretiyle tamamlanabilir.
• Non-invaziv: Diş yüzeyinden minimal miktarda malzeme çıkarılır, bu da doğal diş yapısının korunmasını sağlar.
• Uygun Maliyetli: Diğer kozmetik diş tedavilerine göre daha ekonomik bir seçenektir.
• Konforlu: Anestezi gerektirmez ve ağrısız bir işlemdir.

Bonding Diş Ne Kadar Dayanır?

Bonding tedavisinin dayanıklılığı genellikle 5 ile 10 yıl arasındadır. Ancak bu süre, kullanılan malzeme kalitesi ve kişinin diş bakım alışkanlıklarına bağlı olarak değişebilir. Düzenli diş temizliği ve aşındırıcı yiyeceklerden kaçınmak, bonding tedavisinin ömrünü uzatır.

Bonding Diş Kalıcı Mıdır?

Bonding diş tedavisi kalıcı bir çözüm değildir. Malzeme zamanla aşınabilir veya kırılabilir. Ancak, hasar görmesi durumunda kolayca tamir edilebilir veya yenilenebilir.

Bonding Hangi Dişlere Uygulanır?

Bonding tedavisi genellikle ön dişlere uygulanır çünkü bu dişler estetik olarak daha görünürdür ve düşük ısırma basıncına maruz kalırlar. Çatlak, kırık, renk değişimi veya boşluk olan dişler bonding tedavisi için ideal adaylardır.

Bonding Tedavisi Acıtır mı?

Bonding diş tedavisi, anestezi gerektirmeyen ağrısız bir işlemdir. Diş yüzeyine yapılan minimal müdahale ve reçine malzemesinin uygulanması, hastaların rahat bir tedavi süreci geçirmesini sağlar.

Bonding Dolgu Kimlere Yapılmaz?

Aktif diş çürüğü veya diş eti hastalığı olan kişiler bonding tedavisi için uygun değildir. Ayrıca, bruksizm (diş gıcırdatma) sorunu olan hastalar, bonding malzemesinin aşınması riski nedeniyle bu tedaviden kaçınmalıdır. Bonding malzemesi oldukça dayanıklıdır ancak doğal diş kadar güçlü değildir. Yüksek ısırma basıncı altında veya sert yiyeceklerin tüketilmesi durumunda hasar görebilir. Ancak, normal diş kullanımı sırasında yeterince sağlam ve dayanıklıdır.

Bonding Sonrası Ne Yapılmalı? Bakımı Nasıl Olmalı?

Bonding tedavisi sonrası, dişlerin düzenli olarak fırçalanması ve diş ipi kullanımı önemlidir. İlk 48 saat boyunca kahve, çay, kırmızı şarap gibi diş lekesi yapıcı yiyecek ve içeceklerden kaçınılmalıdır. Sigara içmemek ve tırnak yememek de bonding malzemesinin dayanıklılığını artıracaktır. Ayrıca, düzenli diş hekimi kontrolleri ve profesyonel temizlikler, bonding tedavisinin uzun ömürlü olmasına yardımcı olur.

BMC Oral Health dergisinde Mayıs 2024 tarihinde yayınlanan “Efficacy of seventh generation bonding agents as desensitizers in patients with dentin hypersensitivity: a randomized clinical trial” adlı çalışmanın amacı, yedinci nesil dentin yapıştırıcılarının (3M ESPE tarafından üretilen Single Bond Universal ve Dentsply tarafından üretilen Xeno-V+) dentin hassasiyetini (DH) azaltmadaki etkinliğini, kontrol grubu olarak kullanılan Bifluorid 12 (Voco) ile karşılaştırmaktır. Çalışma, Dow Sağlık Bilimleri Üniversitesi’nde tek merkezli, paralel gruplu, çift kör, kontrollü randomize klinik çalışma olarak gerçekleştirildi. DH şikayeti olan 105 hasta üç gruba ayrıldı: Single Bond Universal, Xeno-V+ ve Bifluorid 12 kontrol grubu. Discomfort Interval Scale ve Schiff Cold Air Sensitivity Scale skorları başlangıçta, müdahale sonrası hemen, 1 hafta ve 1 ay sonra kaydedildi. Tüm materyaller, başlangıç skorlarına kıyasla, 1 hafta ve 1 ay sonra rahatsızlık ve hassasiyetin (DIS skorları p-değeri 0.01) istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde azaldığını gösterdi. Bir aylık gözlem süresince tek bir materyalin üstünlüğü gözlemlenmedi. Çalışma, Single Bond Universal, Xeno V+ ve Bifluorid 12’nin dentin hassasiyetini azaltmada eşit derecede etkili olduğunu göstermektedir. Bu bulgular, DH tedavisinde daha az teknik hassasiyete ve maliyet etkinliğe sahip florür verniklerinin potansiyelini vurgulamaktadır ve gelecekteki araştırmalar ve klinik uygulamalar için değerli bilgiler sunmaktadır.

Biomimetics (Basel) dergisinde Mart 2024 tarihinde yayınlanan “Effect of Immediate Dentin Sealing on the Bonding Performance of Indirect Restorations: A Systematic Review” makalesi, dolaylı restorasyonların bağlanma gücünü artırmak için kullanılan popüler ani dentin mühürleme (IDS) tekniğinin, yaşlandırma koşulları, bağlayıcı ajanlar, akışkan reçine kompozitleri, ölçü materyalleri, geçici materyaller ve/veya reçine çimentosu türlerinden nasıl etkilendiğini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. PubMed, Embase, Scopus, Ovid Medline, Web of Sciences, Cochrane Library, Dentistry & Oral Sciences Source ve ProQuest veritabanlarında 30 Ocak 2024 tarihine kadar kapsamlı bir arama yapılmıştır. Yalnızca IDS’nin bağlanma gücüne etkisini inceleyen in vitro tam metinler dahil edilmiş ve yöntem kaliteleri Risk of Bias (RoB) testi ile değerlendirilmiştir. Başlangıçta 1023 uygun çalışma bulunmuş ve başlık, özet ve tam metin taramalarından sonra 60 makale incelemeye alınmıştır. IDS uygulaması, dentine dolaylı restorasyonların bağlanma gücünü artırmakta ve geçici materyallerin nihai dolaylı restorasyonların bağ dayanıklılığı üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmaktadır. Dentin bağlayıcı ajanların veya akışkan reçine kompozit ile kombinasyonlarının IDS katmanını korumak için tercih edildiği bulunmuştur. Sonuç olarak çalışma, IDS tekniğinin dolaylı restorasyonların bağlanma gücünü artırmada etkili olduğunu ve geçici materyallerin olumsuz etkilerini azalttığını göstermektedir. IDS uygulamalarında doldurulmuş bağlayıcı ajanlar veya akışkan reçine kompozit ile kombinasyonlar önerilmektedir.